Goed getimed, VNG

Han ter Heegde is voorzitter van de VNHG en burgemeester van Gooise Meren

..

De ALV van de VNG in januari was naar mijn mening een hele productieve en hij was “just in time”.

We konden als gemeenten meteen reageren op het nieuwe regeerakkoord. De regering in aanwezigheid van de nieuwe minister van BZK weet nu precies de inzet van ons, zeker op de lastige dossiers Jeugdzorg en voeding van het Gemeentefonds. Ook voor de herverdeling van het Gemeentefonds hebben we om betere onderbouwing c.q. aanpassing verzocht. Nu afwachten wat de reactie zal zijn. Voor het kabinet moet het duidelijk zijn dat de rek er bij de gemeenten uit is.

Daarnaast konden we, één dag voor de kabinetsbeslissingen over versoepelingen van de coronamaatregelen,  de gevoelens uit de samenleving duidelijk poneren. Soms heb ik het idee dat men op dit punt bij het rijk, en zeker in de toppen van de departementen, wereldvreemd is. En dan zijn dit soort signalen van ons, op het goede moment gegeven, van cruciaal belang. De regering heeft deze mijns inziens goed opgepakt. Ook dat moet worden gezegd.

 

Langzamerhand gaan we richting de raadsverkiezingen in maart. De voorjaarsnota’s zullen in verband daarmee naar verwachting beleidsarm zijn. Eigenlijk kan dat niet, want de grote maatschappelijke opgaven gaan gewoon door, inclusief de zorgen daarover: de woningmarkt, de stikstofproblematiek, de energietransitie, etc. De druk op deze complexe dossiers, zowel op inhoud als vanwege de maatschappelijke reacties,  wordt steeds groter. De kool en de geit sparen kan niet (langer).

Dat ligt binnenkort op het bord van de, deels nieuwe, raadsleden en wethouders.

Allereerst is het dan zaak goede verhoudingen te creëren,  waarin men elkaar over en weer wat gunt. En waarbij er ook durf is om lastige zaken te beslissen. Constructieve oppositie is daarbij nodig, maar ook de wetenschap dat de democratische meerderheid uiteindelijk beslist.

Wij kunnen als politici aan de soms gepolariseerde samenleving laten zien, dat er constructief tot besluitvorming wordt gekomen, ondanks soms grote verschillen van inzicht. Met andere woorden: wij moeten het goede voorbeeld geven, om ook de polarisatie in de maatschappij te verminderen. Dit is een belangrijk en essentieel cultuuraspect voor nieuwe raden en colleges, naast alle inhoudelijke onderwerpen. Leg daarvoor de basis in de periode van de campagnes.

Ik wens u plezier en succes in de komende maanden, maak er feestje van de lokale democratie van, want dat is het!  En geniet er dus van!

Gestold wantrouwen, die dikke coalitieakkoorden!

John Does is wethouder in Dijk en Waard

Waarom duren onderhandelingen vaak zo lang en waarom is de ene gemeenteraad constructiever dan de andere? Deze vraag heeft mij in de tijd dat ik mij in de lokale politiek begeef vaak bezig gehouden. Terwijl we over veel belangrijke zaken nauwelijks van mening verschillen. We willen allemaal een veilige gemeente waarin het goed wonen, werken en verblijven is. Dan moet het toch ook mogelijk zijn om het snel eens te zijn zou je denken.

Op alle niveaus wordt er stevig geklaagd over het gebrek aan vertrouwen in de politiek. Dat gebrek aan vertrouwen wordt nog eens extra aangewakkerd als partijen van mening zijn veel tijd te mogen besteden om tot een agenda te komen voor een nieuwe periode. Een raadsperiode is slechts vier jaar, het is daarom van belang om snelheid te maken. Veel vraagstukken kunnen niet lang wachten: de woningmarkt, klimaatadaptatie, energie, jeugdzorg en WMO zijn nog maar enkele voorbeelden daarvan. Er is behoefte aan snelle stevige bestuurlijke inzet.
Het ligt voor de hand om beleidsvoornemens waarover coalitiepartijen het makkelijk eens worden in een akkoord op te nemen om daadkracht uit te stralen. Partijen die zich voornemen om een beknopt akkoord te schrijven kunnen zich beter beperken tot die beleidsvraagstukken waarover verschil van inzicht zou kunnen ontstaan. En alles wat al goed gaat of waar je het toch al over eens bent hoeft niet opnieuw te worden onderhandeld en beschreven.

De uitdaging om tot consensus te komen neemt toe met de complexiteit van de actuele beleidsvraagstukken en de aard van de urgente beleidskwesties. Daarom moet er een behoorlijke mate van vertrouwen zijn tussen de coalitiepartners. Mijn tip: werk vooral aan de onderlinge relatie, het vertrouwen dat je samen er de schouders onder wilt zetten. Niet alleen na de verkiezingen, maar continue. En focus op hetgeen je bindt, waar je gezamenlijke belangen vindt.

Op 16 maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen. In Dijk en Waard heeft dit op 24 november al plaatsgevonden. Voor de derde keer was de DOP de grootste. Nog op de dag van de verkiezingen riep ik dat er voor kerst een coalitieakkoord en een college zou zijn. Deze belofte kon ik met een gerust hart doen (eigenlijk vond ik een maand al lang) vanuit de overtuiging en het vertrouwen dat elke zetel in de raad wordt bemenst door raadsleden die het beste willen bieden aan de samenleving. En ik had mijn onderhandelingsprogramma al klaar liggen, inclusief de afspraken (in potlood) in de agenda van de informateur. Veel succes!

Uit de VNG-commissie financiën

Harry Rotgans is wethouder Purmerend en lid van de VNG-cie financiën

Ik zou wensen dat wij het nieuwe jaar iets positiever zouden kunnen beginnen als het gaat om de gemeentelijke financiën. En dan vooral het gemeentefonds. In de VNG commissie Financiën is dat fonds een telkens terugkerend onderwerp van gesprek. Want net als het lijkt dat VNG en kabinet op de goede weg zijn komen er weer signalen van de formatietafel die somber stemmen.

Zo lijkt het erop dat de opschalingskorting in 2026 weer terugkomt, dat de financiën Jeugd over een aantal jaren weer teruggaan naar de 300 mjn van 2020 en dat 1,5 mrd moet komen uit ombuigingen, terwijl de kosten per kind en het aantal kinderen blijven oplopen, dat de aanpassing van het abonnementstarief hulp bij huishouden samen gaat met een uitname van 80 miljoen uit het gemeentefonds en daarmee dus een koekje van eigen deeg is. Dan het accres. Ook hier komt het rijk afspraken niet na want extra uitgaven voor verhogen van lerarensalarissen en koopkrachtcompensatie zijn volgens het kabinet ‘uitgaven met een bijzonder karakter’ en tallen daardoor niet mee voor het accres. Weer een bedrag van 200 miljoen dat niet in het gemeentefonds terecht komt.

Tenslotte is er nog een andere trend zichtbaar: het rijk bemoeit zich steeds intensiever met waar de gemeenten het geld aan besteden: er is een enorme stijging van specifieke uitkeringen met verantwoordingvoorschriften (toeslagenaffaire, inburgering, preventieakkoord, sportakkoord etc.) en het rijk is zelfs voornemens een miljard uit het gemeentefonds te halen voor de woningbouw en dit op eigen wijze te verdelen. Gemeenten dreigen meer en meer aan de leiband van het rijk te lopen.

Kortom, allemaal zaken waar wij in onze commissie niet vrolijk van worden. Het VNG bestuur heeft inmiddels een brief met heel scherpe toon aan het kabinet gestuurd. En dat is terecht naar mijn mening.

Op het moment dat ik deze column schrijf is het 6 januari. Ik kijk met spanning uit naar de extra digitale ALV van 13 januari waarop onder meer de herijking van het gemeentefonds aan de orde komt. Maar ik ben ervan overtuigd dat de financiën in de breedte aan de orde komen. U kunt ervan overtuigd zijn dat in de commissie en ik ons keihard blijven inzetten om het VNG bestuur van de juiste adviezen te voorzien.

Uit de regietafel stikstof

Jelle Beemsterboer is wethouder Schagen

Het is alweer een jaar geleden sinds ik u bijpraatte over de ontwikkelingen in de provinciale regietafel stikstof, waaraan ik vanuit de gemeenten deelneem. Om eerlijk te zijn is er sindsdien niet veel vordering geweest op het stikstofdossier. De regietafel wordt eens per 2 a 3 maanden bijgepraat over de vorderingen op landelijk en provinciaal gebied ten aanzien van de stikstofproblematiek.

 

Het belang van gemeenten bij de stikstofproblematiek ligt vooral bij de vergunningverlening van bijvoorbeeld woningbouw en de zekerheid van agrariërs binnen de gemeente die zich onder de PAS wetgeving hebben gemeld (de PAS melders) en nu dus een ongeldige vergunning hebben. Voor beide doelen is nog veel onzekerheid, al werkt de provincie wel aan stikstofbanken per thema, waar bijvoorbeeld de woningbouw mee gerealiseerd moet kunnen worden. Ook is het doel om tot een microdepositiebank te komen, waardoor projecten met een zeer geringe stikstofdepositie op N2000 gebieden toch door zouden kunnen gaan.

 

Vanuit het perspectief van de gemeenten zou het helpen als wij stikstofruimte in een bank kunnen inbrengen om die vervolgens, na afroming van 30% ten behoeve van natuurherstel, naar eigen inzicht weer binnen de gemeente in te kunnen zetten. Dat zou gemeenten aanmoedigen om zelf ook aan de slag te gaan om uitstoot binnen de gemeente te beperken. Het is nog onzeker of de gemeenten die ruimte om eigen inbreng ook (deels) zelf te gebruiken zullen krijgen.

 

Bij elke regietafel sturen wij de stukken zo snel mogelijk door naar de gemeenten in Noord-Holland. Hoewel dit vaak kort voor de vergadering is krijg ik steeds van een aantal gemeenten inbreng op de agenda, dat stel ik zeer op prijs.

 

Ik hoop bij een volgende update wat meer concrete middelen te kunnen benoemen waarmee gemeenten projecten weer vlot kunnen trekken, vanzelfsprekend binnen het kader van de natuurversterking die daar ook mee gemoeid zal zijn.

 

Groeten en tot ziens,

 

Jelle Beemsterboer

Wethouder Ruimte & Economie

Gemeente Schagen

 

06-57 87 82 50

Een nieuw bestuursjaar

Han ter Heegde is burgemeester Gooise Meren en voorzitter VNHG

Nieuw jaar, Nieuwe kansen. Dat wens ik u allen toe. Zeker ook in dit Verkiezingsjaar.

Voor wat betreft de VNG en onze VNHG-leden staat aankomende donderdag meteen al de ALV op het menu.

Vanmiddag kwam in de VNG-Klankbordgroep een extra onderwerp voor de ALV aan de orde, namelijk de oproep aan het Kabinet en de Kamer om oog te hebben voor het afnemend draagvlak voor de huidige corona-maatregelen. Als gemeentebestuurders worden wij steeds meer geconfronteerd met de zware en toenemende gevolgen van deze maatregelen. Staan deze nog wel in verhouding tot het blijven leggen van het primaat bij de medische sector? Het DB van de VNG beraadt zich over een tekst die donderdag aan de ALV zal worden voorgelegd.

Een belangrijke resolutie gaat over de Herverdeling van het Gemeentefonds. Die zal discussie genereren, zo is de verwachting. Draagvlak bij gemeenten zal bij een herverdeling altijd moeilijk zijn. Bij een langere studietijd door het Kabinet zullen vermeende voordeelgemeenten langer op hun voordeel moeten wachten, tenzij het kabinet deze gemeenten hier voor compenseert. We zouden ook een maximale studietijd door het Kabinet van 1 jaar kunnen aangeven. Ons DB-lid en voorzitter van de Commissie Financiën Victor Everhardt zal hier tijdens de ALV op reageren.

Tijdens de VNG-klankbordgroep, waaraan ik vanuit Noord-Holland deelneem, kwam deze week ook kort het onderwerp vaan de orde. Het idee is dat er steeds meer illegale vuurwerkbommen met astronomische kracht komen. In de Commissie Bestuur en Veiligheid van januari zal hierover gesproken worden. Want als er maatregelen moeten komen voor de volgende oud en nieuw moeten we die nu al ontwikkelen en met de Minister bespreken. Ook zal de VNG moeten reageren op het Initiatief Wetsvoorstel van GL en PvD, waarin een integraal verbod is opgenomen.

Dus: alweer genoeg werk aan de winkel. Veel wijsheid.

We zien elkaar digitaal op de ALV aankomende donderdag.

Hoop, perspectief en samenwerking

Han ter Heegde is burgemeester van Gooise Meren en voorzitter VNHG

———

In landelijke VNG-verbanden wordt moedeloosheid onder de bevolking geconstateerd. En ook veel verborgen leed bijv. bij verenigingen en bedrijven, waarvan een aantal grote schulden heeft, waaronder belastingschulden. En daar liggen faillissementen op de loer. Dus niet overal gaat het economisch goed,  zeker niet in de horeca-, evenementen- en sportsector. Ik denk dat velen van ons zich in deze analyse herkennen. Daarnaast gaat de idee post vatten dat het coronavirus nog lange tijd onder ons zal verblijven, en dat er golven in besmettingen zullen blijven komen.

Vanuit die analyse moeten wij als bestuurders met een aanpak komen. Allereerst is dat niet zelf mee gaan doen met de moedeloosheid, maar hoop blijven uitstralen: er is nog zoveel moois. De scholen zijn niet gesloten. Tot 5 uur kunnen we sporten. De natuur dicht bij huis is prachtig, enz.

Daarnaast extra oog en oor hebben voor ondernemers in de knel, en hen bemoedigen. Het is soms wel zoeken, omdat stoere ondernemers hun ellende niet graag prijs geven, maar ze hebben wel heel veel behoefte aan oprechte aandacht en meedenken, zo weet ik uit ervaring. Dat geldt zeker ook voor verenigingen, waar leden zijn weggelopen, en/of wedstrijden en concerten niet doorgaan.

Verder wordt landelijk gezocht naar mogelijkheden om jaarritmes aan te passen, bijv vakanties en evenementen aan de hoogtijperioden van het virus, zoals de winter. Bij onorthodoxe situaties horen onorthodoxe oplossingen.

Het is allemaal trial and error, maar er een structureel probleem vraagt een structurele aanpak. Dat doet de VNG tijdig, gedegen en in goede samenspraak met regering en departementen. Dat verdient een compliment, zeker nu het allemaal veel langer gaat duren.  Ik zie ook overal in Noord-Holland dat gemeenten en hun bestuurders volhouden, ook in de periode van toenemende polarisatie: we blijven met alle groepen in gesprek en bieden een luisterend oor, maar pakken door daar waar dat nodig is dan wel ons opgedragen wordt. Heel knap werk. Houd dat vol!

En tegelijk bereiden we ons voor op een nieuwe bestuursperiode, waarin effectieve samenwerking meer dan ooit nodig is. In dat perspectief namen veel Noord-Hollandse bestuurders op 1 december jl. deel aan ons VNHG-webinar over coalitievorming en samenwerking. Hoe je die samenwerking vorm geeft blijkt in iedere gemeente te leven. De gezamenlijke conclusie was dat je het gesprek daarover nú begint!

 

 

Ik ben jong, dus ik stem wel/niet

Niko de Groot is fractievoorzitter PvdA Opmeer

———

 

Het is een vaak gehoorde klacht: jongeren interesseren zich niet in de politiek en stemmen te weinig.  Misschien moeten we ook een andere vraag stellen: voelen jongeren zich nog  wel vertegenwoordigd door de huidige (lokale) politiek? Volgens de meeste jongeren is politiek abstract, ingewikkeld en ‘een ver van mijn bed show’. Behalve dat ze het niet begrijpen, wantrouwen ze (landelijke) politici. Hoe zit met de komende gemeenteraadsverkiezingen.

We maken ons op voor de gemeenteraadsverkiezingen op 18 maart 2022. En om meteen met de deur in huis te vallen: Hoeveel jongeren staan er bij jullie op de kandidatenlijst? En welke onderwerpen in  jullie  verkiezingsprogramma is specifiek gericht  op  jongeren?  Mag ik raden?  De bouw van jongerenwoningen. En waarschijnlijk ook de (te) hoge kosten van de jeugdzorg. En hoeveel kandidaten op de lijst zijn jonger dan 30 jaar? Laat me weer raden. Ik denk één of misschien twee.  En ik wil eerlijk zijn  als  fractievoorzitter van PvdA Opmeer: wij komen ook tot deze score. Dat brengt me bij de vraag: hoe brengen we de politiek nu echt dichter bij de jongeren?

Naast raadslid ben ik ook landelijk coördinator BVjong, de beroepsvereniging van kinder- en jongerenwerkers.  Vanuit die functie krijg ik vanuit heel Nederland – zowel grote als kleine gemeenten-  veel verontrustende signalen van jongeren: Kansloos op de woningmarkt, studeren via Zoom, torenhoge studieschuld, veel eenzaamheid en mentale gezondheid en vooral veel frustratie.  Zeker nu met corona. Over het vuurwerkverbod, 2G/3G en dat horeca en evenementen zijn gesloten.  Op het moment dat ik dit schrijf, zijn er het hele weekend rellen in diverse steden zoals Rotterdam en Roermond.

Voor veel jongeren is de coronacrisis een moeilijke periode . Ze voelen zich slachtoffer van het coronabeleid. In de politiek en media worden jongeren vaak aangewezen als dé verspreiders van het virus maar over hun benarde situatie horen we veel te  weinig. Medisch gezien worden jongeren door de coronacrisis het minst hard geraakt, maar op andere gebieden misschien wel het hardst van iedereen’

Het coronavirus is niet alleen een gezondheidsprobleem. Het virus wakkert ook bestaande tegenstellingen in de samenleving aan.  Juist nu er corona beleid is dat een grote impact heeft op het leven van jongeren, is het belangrijk dat ook hun stem gehoord wordt. Dat jongeren meepraten.

 

Dat brengt me weer bij de komende verkiezingen en de lokale politiek. En de vraag hoe je de politiek dichter bij de jongeren kunt brengen. Vaak komen we niet verder dan een (poging tot) een jongerenraad of kinderburgermeester. Maar er is meer mogelijk. En daarvoor is de creativiteit van bijvoorbeeld een jongerenwerker goed in te zetten.  Die kent ook de minder verbale jongeren en hun (online) interesses.

Het ministerie van Binnenlandse zaken heeft me gevraagd om samen met  jongerenwerkers uit heel Nederland een toolkit hiervoor te ontwikkelen. Om jongeren en de politiek dichter bij elkaar te brengen. Met interessante en (semi-)hapklare werkvormen, waarmee jongerenwerkers samen met de jongeren lokaal over politiek aan de slag kunnen.  Denk aan een (video-)interview  met het jongste kandidaat per partij; straatinterviews van jongeren over thema’s als jongerenhuisvesting, milieu en duurzaamheid; vrije tijd, corona en mentale gezondheid. Een gesprek  met lijsttrekkers over hun muziekkeuze en andere jongere items, of de organisatie van een jongeren-verkiezingsdebat of een pub-verkiezingskwis. En nog veel andere suggesties. De toolkit “ik ben,  dus ik stem” voor jongerenwerkers is vanaf half januari te verkrijgen op www.bvjong.nl

Ik wens iedereen een goede verkiezingscampagne toe. Vergeet de jongeren daarbij niet . En blijf ik ook na de verkiezingen in contact met de jongeren en de jongerenwerk(s). En praat in de politiek niet alleen OVER de problemen van de jeugd(zorg). Maar werk vooral met de jongeren aan een gezonde, veilige woonomgeving en toekomst van de jeugd.

 

 

Herverdeling en op weg naar 2022

Herverdeling

De discussie over de herverdeling van het Gemeentefonds is volop gaande. Bij gelijkblijvend totaalvolume, leidt iedere herziening van de verdeelsleutel, er onvermijdelijk toe dat de ene gemeente erop vooruit gaat en de andere gemeente achteruit. Dat was zo, toen het eerste voorstel in februari 2021 werd gepubliceerd; dan was ook weer zo toen het herziene voorstel in juli jl. werd gepubliceerd. Hoeveel geld een gemeente krijgt hangt af van de kenmerken en belastingcapaciteit zoals die in de verdeelsleutel worden opgenomen.

Het is de bedoeling dat de nieuwe verdeling in 2023 ingaat. Fasering, evaluatie en vergroting van het totaalvolume zijn mogelijkheden om de pijn te verzachten voor gemeenten die er op achteruitgaan.

Dat het verstandig was om de verdeelsleutel(die dateerde uit 1997) te herijken, daarover waren rijk en gemeenten het enige jaren geleden eens geworden. Er was immers zowel maatschappelijk als in het takenpakket van de gemeenten veel veranderd, bijv. in het sociaal domein.

Overigens is het uitgangspunt van de VNG: vanwege de financiële problematiek van alle gemeenten moet de omvang van het Gemeentefonds substantieel groter, voordat een nieuwe verdeling kan worden ingevoerd.

Voor de VNG is de verdeelsleutel een lastig onderwerp. Want onder de streep zullen er, ook als het volume van het Gemeentefonds groter wordt,  altijd (relatieve) voor- en nadeelgemeenten zijn. Het is de kunst om een kwalitatief goed gesprek te organiseren, waarin gemeenten goed geïnformeerd zijn en in de gelegenheid om inbreng te leveren.

De VNHG houdt in de gaten dat dit gesprek goed wordt georganiseerd. In mei jl. organiseerden wij als VNHG zelf een informatieve bijeenkomst, later organiseerden BZK en VNG informatieve bijeenkomsten over het herziene verdeelmodel.

Binnenkort verwachten wij van de VNG informatie over de bestuurlijke consultatie van de gemeenten. Die is pas zinvol als de reactie van het kabinet op het advies van de ROB er is.

De vorm van de consultatie-bijeenkomsten (mogelijk een aantal landelijke bijeenkomsten) wordt dan ook bekend. Wij houden het in de gaten en zullen u informeren.

Ondertussen werd ons bestuur al wel gevraagd of het mogelijk is met een brief of stellingname in casu te komen. Dat is lastig omdat wij zo’n grote verscheidenheid in NH aan gemeenten hebben. Daarnaast hebben we (ook om deze reden) 6 jaar geleden besloten dat wij als VNHG netwerkvereniging zijn, en geen lobbygroep.

En hopelijk weten we rond de Buitengewone ALV van 26  november al wat meer over wat het nieuwe kabinet in financiële zin in petto heeft voor de gemeenten.

 Op naar 2022!

2021 wordt een bijzonder en spannend jaar voor onze leden. Wat wordt de verkiezingsuitslag, welke samenwerking is er mogelijk, wat wordt mijn rol?

Binnenkort buigen we ons als VNHG-bestuur over de thema’s voor dat verkiezingsjaar. Hoe kunnen we de nieuwe colleges en raden ondersteunen bij een mooie start. We beginnen al op 1 december a.s. met het digitale seminar over coalitievorming en effectieve samenwerking. Ook de ervaringen met raadsakkoorden komen aan de orde.

Intussen bent u nog volop bezig met de begrotingsbehandeling in de raden. De laatste begroting van deze regeerperiode. Veel wijsheid!

Pak woningnood aan door slimme transformatie bedrijventerreinen.

Mark Marshall is raadslid voor de VVD in Gooise Meren

Het zal niemand meer ontgaan: de woningnood is enorm en neemt nog altijd toe. We horen schrijnende verhalen van oudere jongeren die noodgedwongen weer bij hun ouders intrekken. Er zouden maar liefst een miljoen extra woningen nodig zijn en dat in het meest dichtbevolkte land van Europa.

Een miljoen woningen erbij is zeer ambitieus, want er zijn allerlei obstakels. Er is vaak vertragend verzet van omwonenden bij nieuwe bouwplannen in de buurt en we hebben ook nog altijd te maken met de stikstofcrisis, PFAS en gewoonweg een gebrek aan bouwplannen én voldoende vaklui om plannen te realiseren. Dan is er ook nog de energietransitie die ruimte vraagt voor zonneparken, windmolens en meer groen. En dit alles in onze dichtbevolkte stadsstaat waar belangen strijden om iedere hectare.

Bij de miljoen extra woningen wordt routinematig vooral gedacht aan eengezinswoningen. Tot in ieder geval 2024 is die gedachte niet verkeerd. Op de langere termijn duikt een ander beeld op. Veel ouderen zullen eengezinswoningen gaan verlaten, terwijl het aantal gezinnen minder sterk groeit. Het aantal alleenstaanden neemt toe, en juist zíj dreigen dan buiten de boot te vallen. We moeten iets langer stilstaan bij de vraag voor wie wij moeten bouwen.

Er zal een groeiende behoefte zijn aan kleinere woningen en bij voorkeur bevinden die zich binnenstedelijk en niet per se in buitengebieden. En precies daar zijn er mogelijkheden. Veel gemeenten hebben kleinere en grotere, binnenstedelijke bedrijventerreinen die zijn aangelegd in de jaren ‘60 en ‘70. Deze voldoen vaak niet meer aan de hedendaagse eisen en veroorzaken door groei of het soort bedrijvigheid inmiddels voor overlast in woonwijken. Met een transformatie van die bedrijventerreinen naar woon-werk locaties en gelijktijdige uitplaatsing van bepaalde categorieën bedrijven snijdt het mes aan twee kanten: binnenstedelijke ruimte voor eenpersoonshuishoudens en beperking van woon-werk bewegingen.

Het vergt inzicht en gemeentelijke regie om een dergelijke transformatie te bewerkstelligen. Binnenstedelijk leidt dit tot een afname van werklocaties ten bate van woningen, waar tegelijkertijd door bestaande of nieuwe ondernemers gezocht wordt naar specifiek déze werklocaties, bijvoorbeeld in de dienstensector. Door te combineren kan de groei en samenvoeging economisch hand in hand gaan. Maar de combinatie van een bepaalde milieucategorie die belemmerend werkt voor woningbouw, en tegelijkertijd de afname van werklocaties door woningbouw, maakt het lastig voor gemeenten deze stap te zetten.

Gemeenten zouden daarom beter in kaart moeten brengen welke binnenstedelijke mogelijkheden zich hiervoor lenen. Woonfuncties winnen het in deze tijd vaak van de ontwikkeling van werklocaties. De keerzijde van minder werklocaties is verminderde werkgelegenheid en economische aantrekkingskracht. Gemeenten hebben de mogelijkheid om te werken met anterieure overeenkomsten waarin de combinatie van woon-werklocaties kan worden vastgelegd.

Gemeenten, maar ook raden zouden meer lef kunnen tonen bij een gerichte aanpak op woon- werklocaties. Zo wordt de ruimte beter benut en ontstaat er minder druk om gevoelige locaties te gaan ontwikkelen. Met de juiste kaders en afspraken kunnen zorgen worden weggenomen. Het is een kwestie van wennen en doen.

Van de voorzitter

Gaarne hoop ik dat we allen een goed en gezond reces hebben gehad, waarin we goed bijgetankt hebben. En tevens hoop ik vurig dat we nu in de staart van de coronapandemie zitten. We merken al dat vele (kleinere) evenementen, feesten, sport en cultuur een heropleving beleven. En dat we daar met zijn allen extra van genieten.

Onze ALV in Purmerend paste ook in die lijn: netwerken en informeren in levende lijve! Dank aan alle deelnemers. Hoofdonderwerp was Burgerparticipatie, waarbij we geprikkeld werden door een zeer confronterende casus, waarbij werd aangetoond hoe tevreden inwoners heel snel kunnen verworden tot burgers die geen vertrouwen meer in de overheid hebben. Doordat ze niet meer door onze systemen heen kunnen komen. Een enorme opgave voor de toekomst.

We hebben tevens in de ALV besloten om tenminste 2 fysieke bijeenkomsten per jaar te organiseren en daarnaast  online bijeenkomsten. We gaan op 1 december een online-seminar over coalitievorming organiseren. Het programma voor 2022, jaar van raads- en collegewisseling, is ook al in voorbereiding.

Graag nodig ik u uit actief mee te doen in ons seminar-aanbod. We hopen voor ieder wat wils aan te bieden.