Uncategorized

Emiel Reiding is bestuurskundige en directeur van de MRA

—

“Elke dag beter” was ooit de leus van Rijkswaterstaat, waar ik mijn werkzame leven ben begonnen. “Immer besser” is geloof ik nog steeds de leus van Miele (met name kinderen vinden het altijd erg grappig mij zo te noemen). Voor de Metropoolregio Amsterdam, de MRA, hebben we nog geen leus. Het is natuurlijk de vraag of we die nodig hebben. We zitten wel midden in een traject om onze samenwerking te versterken.

Ik val met mijn neus in de boter. Sinds half augustus 2020 ben ik directeur van de MRA en ik zeg de laatste tijd wel vaker: als bestuurskundige is de MRA het walhalla. De MRA is en blijft een informele samenwerking; we zijn daarmee een unieke metropool. We staan voor grote uitdagingen. Een kwart miljoen woningen bouwen, bereikbaar blijven, verduurzamen, innoveren naar een nieuwe, fossielvrije economie. En ondertussen onze kwaliteiten behouden. De kracht van ons landschap, de nabijheid van publieke en andere diensten. Ga zo maar door.

Het is nogal wat bij elkaar. Opgaven die geen enkele gemeente individueel voor elkaar kan krijgen. Nee… ook Amsterdam niet. We hebben elkaar nodig en we willen ook samenwerken. Eén zekerheid hebben we daarbij: de optimale samenwerkingsvorm zullen we nooit vinden. Stemt dat mistroostig? Mij niet, het is gewoon balanceren. We willen én slagvaardig zijn én draagvlak vinden voor onze gezamenlijke besluiten. Dat kan samen gaan, maar dat gaat niet zomaar. Die suffe leuzen waar ik mee begon, zijn dan de kern; het kan altijd beter en daar moeten we ons samen voor inzetten.

We hebben daarvoor een werkbare structuur nodig. En mensen die bereid zijn flexibel en open met elkaar naar oplossingen te zoeken. Mensen die over de grenzen heen kunnen kijken. Over de grenzen van het eigen beleidsterrein en over de grenzen van de eigen gemeente.
We geven nu vorm aan die nieuwe samenwerking. Een sterke MRA met sterke democratische controle. Met een heldere, eenvoudiger organisatie. Met een duidelijke ambitie en duidelijke doelen. Meer eigenaarschap, leiderschap en daadkracht, zodat we de metropolitane ontwikkeling meer sturen. Er ligt nu een voorstel hoe dat te doen.

Ik nodig iedereen uit het voorstel met een open mind te lezen.

Suggesties zijn uiteraard welkom, ook voor een passende leus. Ook van buiten de MRA, want ervaringen in andere samenwerkingsverbanden kunnen heel relevante lessen opleveren.

Han ter Heegde is burgemeester van Gooise Meren en voorzitter VNHG

–

Hoewel we er misschien niet mee bezig zijn: er is een ALV van de VNG in februari. En dat is wel een belangrijke. De inzet van de VNG richting de kabinetsformatie komt aan de orde, zoals ook de oplopende structurele tekorten van gemeenten, o.a in het sociale domein. De kern van onze inzet is: gelezen objectieve onderzoeken (bijv de Benchmark van BDO)  worden gemeenten niet voldoende gefinancierd door het Rijk voor (toenemende) taken. Dat financiële gat moet als eerste exogeen gedicht worden door het Rijk. Pas daarna kan verder gepraat worden over bijv.. herverdeling van het Gemeentefonds, aanpassingen in het sociaal domein, etc. Dus: eerst boter bij de vis.

Met betrekking tot de herverdeling van het Gemeentefonds heeft het Kabinet nu advies gevraagd aan de Raad voor het Openbaar Bestuur. Een additionele exogene bijdrage van het Rijk in het Gemeentefonds zou de herverdelingseffecten, die  bij ongeveer de helft van de Nederlandse gemeenten  negatief zijn, kunnen  mitigeren, zo is de gedachte bij het VNG-Bestuur.  Zij doet er alles aan dit onder de aandacht van de Kamer en het aantredende Kabinet te brengen. Nu is het momentum.

In de Klankbordgroep die de VNG begeleidt bij alle onderhandelingen met het Rijk inzake Corona komt naast o.a het vaccinneringsbeleid, en handhavingsbeleid en het financiële compensatiebeleid ook de transitie- en wederopbouwfase aan de orde. Want de knop zal niet ineens naar het oude normaal kunnen worden omgezet. Dat zal geleidelijk gaan, met overgangsmaatregelen. En ook die zullen sterk maatschappelijk bediscussieerd gaan worden. Dus is een inbreng van de VNG op dit moment, nu de departementen daar aan werken,  cruciaal. Via de Commissies van de VNG, het bestuur en de Klankbordgroep wordt die VNG-inbreng goed voorbereid, gecoördineerd en bepaald. Wanneer u op dat vlak ideeën heeft of commentaren die we als Noord Holland zouden moeten inbrengen, laat me dat dan weten. Hert is voor iedereen een zoekproces. En iedereen is bereid tot dialoog en gesprek. Dat is wel goed te voelen in deze lastige tijd. Maar er moeten ook in hoog tempo beslissingen en maatregelen worden genomen. En daarbij is ieders inbreng van belang.

Veel wijsheid, en nog een paar maanden de tanden op elkaar.

Joke Kruit is wethouder financiën, sport, kunst en cultuur en participatie in de            gemeente Schagen

–

De wereld is in transitie waarbij de veranderingen zich in een rap tempo voltrekken en derhalve is het van belang met deze ontwikkelingen mee te bewegen. Los daarvan is ons land sinds maart 2020 in de ban van de coronapandemie, die eveneens wereldwijd huishoudt en ervoor zorgt dat ons sociale en economische leven deels tot stilstand is gekomen. Tegen deze achtergrond zullen de verkiezingen plaats gaan vinden.

Voor de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart staan 89 partijen geregistreerd die op 1 februari a.s. hun kandidatenlijsten moeten inleveren. Momenteel telt Nederland zo’n 17.469 635 inwoners  en schommelt het aantal leden van een politieke partij rond de 317.519 leden.

Ik prijs me elke dag gelukkig omdat ik in een democratisch land als Nederland mag leven, maar filosofeer al zo’n tien jaar over een vernieuwing van ons politieke stelsel. Wat brengt mij daartoe?

Door het veel partijenstelsel dat ons land rijk is wordt het na de verkiezingen steeds moeilijker om een kabinet te vormen en duren de formaties lang. Vooral als de partijprogramma’s van de winnaars qua gedachtegoed ver uit elkaar liggen wordt het maandenlang onderhandelen.

En dat terwijl ons land zich na deze verkiezingen terug moet vechten uit de coronapandemie, die diep ingrijpt in ons dagelijks leven en daarmee de volksgezondheid, onze leefomgeving, de economie, en de maatschappelijke verhoudingen raakt. Reden waarom de drie planbureaus die ons land rijk is, te weten het Sociaal en Cultureel Planbureau, het Planbureau voor de Leefomgeving en het Centraal Planbureau hebben besloten hun kennis te coördineren en onder de aandacht van het kabinet te brengen, overigens i.s.m. het RIVM. Het kabinet heeft het advies van deze vier instellingen dat is aangeboden onder de noemer “Aandachtspunten voor een herstelbeleid “ aanvaard.

Gezamenlijk proberen deze adviesorganen de afwegingen voor verschillende scenario’s te schetsen, waarbij ook naast korte termijnkeuzes de langere termijn-doelstellingen voor onze economie, leefomgeving, samenleving en volksgezondheid in beeld blijven met brede welvaart als integrerend kader.

Los van deze scenario’s weten we voor welke opgaven Nederland zich ziet geplaatst m.b.t afgesloten akkoorden, wetgeving en internationale programma’s met de daarbij behorende termijnen voor realisatie op het gebied van duurzaamheid, de circulaire economie, wonen, leefbaarheid en volksgezondheid. Deze vastgelegde afspraken kunnen als opmaat dienen voor de kabinetsformatie.

Al filosoferend kwam ik op het idee om politieke partijen in te laten tekenen op deze bij voorbaat bekende opgaven. In hun partijprogramma’s kunnen zij dan uiteenzetten hoe in hun optiek de verschillende doelen gerealiseerd kunnen worden en daarbij aangeven of ze bereid zijn tot regeringsdeelname. De partijen die hier daadwerkelijk aan willen en kunnen voldoen smeden een kabinet en gaan regeren. Dat bespaart een lange kabinetsformatie gepaard gaand met een  demissionaire regering die vleugellam is. De onzekere tijd waarin wij thans leven vraagt om een betrouwbare overheid en consistent beleid waardoor burgers en het bedrijfsleven zich gesteund weten.

Ellen Verheij is wethouder Toerisme & Economie in Zandvoort

.

In 2020 gingen wij van roze wolk naar donderwolk. Zandvoort maakte zich op voor de terugkeer van de Formule 1, er was sprake van een nieuwe energie en veel enthousiasme, vooral ook bij onze ondernemers. Terwijl onze strandpachters in maart hun paviljoens aan het opbouwen waren, ging Nederland in lockdown. Voor een dorp dat bekend staat om zijn gastvrijheid en waar het toerisme de belangrijkste levensader is, was het moeilijk doch noodzakelijk om bezoekers te vragen om niet naar Zandvoort te komen.

Samen met onze ondernemers en marketingorganisatie hebben we snel de werkgroep ‘Formule 1,5’ gevormd. De hoofdvraag was hoe we onze gastvrijheid zouden gaan vormgeven in een anderhalve meter samenleving. Zandvoort werd Beach for Sharing, de straat werd afgesloten om meer ruimte te bieden voor terrassen en er werden looproutes aangebracht. Op 15 juni stonden wij klaar om onze gasten te verwelkomen.

In de zomer was het drukker dan ooit. Ook nu waren er dagen waarop we onze gasten moesten vragen niet met de auto te komen, simpelweg omdat alle parkeerplekken in Zandvoort vol waren. Desalniettemin hebben velen kunnen genieten van zon, zee en strand en hebben onze ondernemers, ondanks de beperkingen, goede weken gekend. Er was een stille hoop op een mooie nazomer, toen deze regio code rood werd voor onze Oosterburen. Overnachtingen werden geannuleerd en de herfstvakantie viel in duigen. Toch was er bij veel ondernemers ook een enorme veerkracht en creativiteit te zien.

We hebben het afgelopen jaar extra geïnvesteerd in de relatie met onze ondernemers en hen geholpen waar mogelijk. Zo mogen de strandpaviljoens, die normaliter in de winter van het strand moeten, blijven staan, en hebben we de precario voor terrassen kwijtgescholden. Het zijn onze ondernemers die Zandvoort kleur geven, die zorgen voor levendigheid op het strand en reuring in het centrum, die zorgen voor werkgelegenheid en gastvrijheid. Dat wordt tijdens een lockdown nog zichtbaarder.

Iedere gemeente heeft zo zijn eigen verhaal en uitdagingen. Maatregelen die we in 2020 hebben getroffen om ondernemers meer ruimte te geven, zullen we moeten continueren in het eerste deel van 2021. Voor ons allen geldt echter dat nu het moment is om te investeren in herstel en te werken aan een duurzame economie. Dat doe je niet alleen, maar samen: met de regio, buurgemeenten en onze ondernemers. Vanuit de overtuiging en het vertrouwen dat we alleen samen sterker uit deze crisis kunnen komen.

Han ter Heegde is burgemeester van Gooise Meren en voorzitter VNHG

–

Allereerst wens ik de Noord-hollandse collega-bestuurders de beste wensen en een goede gezondheid in 2021. We hebben we in 2020 gemerkt hoe kwetsbaar we zijn, en hoe belangrijk gezondheid is. Maar we hebben ook gezien hoe knappe medische koppen in no-time met vaccins en oplossingen kunnen komen. En hoe alle werkenden in de zorg in de tussentijd adequate hulp aan zieken konden bieden. Grote hulde aan hen!

Wij als bestuurders laten zien dat we met vallen en opstaan dit soort crises aanpakken. En dat met een beetje goede wil van de bevolking, met goede bestuurlijke maatregelen en met een dosis geluk we samen de zaak aan het draaien kunnen houden. De oudjaarsnacht die doorgaans redelijk is verlopen, ook in onze provincie, is hier een voorbeeld van.

Maar we zijn er nog (lang) niet. Beperkende maatregelen zullen naar mijn gevoel nog zeker wel een half jaar moeten voortduren. Terwijl burgers en ondernemers steeds meer in de knel komen, ondanks de steunmatregelen: de horeca, de recreatie, de cultuur, de evenementen, de detailhandel, het onderwijs, enz.  Samen met die branches moeten wij tot verdere creatieve oplossingen komen waar mogelijk. Onder het motto: het einde van alle ellende is in zicht, maar we moeten het nog wel een half jaar uithouden. Veel contact met die branches, ondernemersverenigingen, onderwijs en zorg is daartoe nodig. Het is voor ons de taak die overleggen te entameren en te organiseren. En uit ervaring weet ik hoe groot de behoefte aan overleg met ons uit die sectoren is, ook als we niet voor alles een oplossing te hebben.

Inmiddels zien we ook vele goede initiatieven op de arbeidsmarkt: matchen van overtollige medewerkers aan functies waar wel veel vraag naar is. Voor onze collega’s Participatiewet is hier veel goed werk te doen. In mijn eigen regio zie ik hoe perspectiefvol dit is.

Want we weten zeker dat na deze pandemie de economie weer snel op stoom zal komen, omdat deze crisis geen economische oorzaak had. Maar dan moet er in het afgelopen jaar geen kaalslag aan bedrijven en voorzieningen hebben plaats gehad. Dat moeten we samen voorkomen.

De Rijksoverheid houdt zich tot op heden in de ogen van de VNG aan de afspraak dat zij alle extra kosten van de gemeenten als gevolg van deze crisis vergoedt.  Wij blijven, ook als VNHG, wat dat betreft als een bok op de haverkist zitten, maar tot dusverre is het: een man een man, een woord een woord.

Wat ook een groot punt van zorg blijft is het sociaal-psychische welbevinden van de mensen. Want je zult maar failliet gaan of werkloos worden. Of je zult als zelfstandig wonende oudere vereenzamen in de lock-down. Hoewel wij altijd macro moeten besturen, moeten we ons de komende tijd mijns inziens ook sterker op deze lastige component focussen. Zeker nu het allemaal nog maanden gaat duren. Dus ook actief zijn op micro niveau.

Genoeg werk aan de winkel op onze bestuurstafels dus. Maar tot op heden hebben we er ons redelijk doorheen geslagen. Laten we laten zien dat we in de komende lastige tijd de zaak ook drijvende kunnen houden.

Daarbij wens ik u veel wijsheid.

Han ter Heegde is burgemeester van Gooise Meren en voorzitter VNHG

–

Van veel leden en ook van collega’s uit andere provincies verneem ik dat de lange duur van de crisis steeds meer spanning geeft. Tussen Raad en College, tussen bestuurders en inwoners in participatietrajecten, tussen bestuurders en ambtenaren. Immers, de digitale vergaderingen zijn kil en afstandelijk, onderhandelingen zijn veel moeilijker op afstand, door minder contact ontstaat verkeerde beeldvorming, en een keer zaken goed uitpraten, zoals dat kan bij fysieke ontmoeting, is er niet meer bij. Het is allemaal niet dramatisch, maar er zit wel een trend in. Ik herken dat in mijn eigen omgeving en hoor het ook uit andere gemeenten. zeker.

In dat kader is het belangrijk om vast te stellen, dat, ondanks de crisis, onze verkoop gewoon door gaat, zij het vaak met andere (communicatie-)middelen. En dat het vaak om trial and error gaat, wat betreft het omgaan met nieuwe digitale technieken, maar ook wat betreft het nemen van crisismaatregelen en de handhaving daarvan. Daar moeten we begrip voor vragen, en steeds het gesprek over aan gaan. Dat is belangrijk om de crisis,  die nog wel enkele maanden gaat duren,  goed door te komen. En om langzaam weer naar normale situaties toe te groeien, waarbij het oude ook nooit helemaal weer terug komt. Ik wens iedereen daarbij sterkte en wijsheid.

In het begin november gehouden overleg van de VNG met voorzitters van provinciale afdelingen werd door de VNG-top aangekondigd dat zij consultaties willen gaan houden onder de achterban over de wensen en inbreng van de VNG bij de kabinetsformatie. De VNG-commissies hebben daarin een belangrijke rol, maar ook de provinciale afdelingen. Wij zullen als netwerk-organisatie in Noord Holland die consultatie faciliteren. Wij kunnen, zo heb ik aangegeven, niet de mening van alle gemeenten in onze Provincie verwoorden. Dat gaat niet lukken vanwege onze diversiteit, ook past het niet bij onze keuze om een netwerkorganisatie te zijn.

hebben gekozen. Maar de Noord-Hollandse onze leden in de VNG-commissies en de deelnemers aan onze VNHG kunnen de VNG-top wel een goed beeld geven wat er leeft op diverse terreinen en in  verschillende regio’s.

Ook kwam in het VNG-overleg aan de orde de komende herverdeling van het Gemeentefonds. De verwachting is dat het ministerie van BZK rond de kerst met een inhoudelijke notitie komt die voor consultatie ook aan de VNG zal worden voorgelegd. In dat kader heb ik gevraagd om roadshows in het land te houden, zodat op dit punt ook breed de (diverse) meningen worden opgesnoven, die wellicht tot een gesprek, begrip en misschien wel tot een dialoog zullen leiden. Zeker in het licht van wat langere adaptatie termijnen en feitelijke, cijfermatige onderbouwingen moeten we een eind in elkaars richting kunnen komen, verwacht ik met zeker optimisme. De verwachting is dat deze consultaties, ook in VNHG-verband, dit voorjaar zullen gaan lopen.

Graag wens ik u allen veel wijsheid in de moeilijke maand december. Een maand met veel uitdagingen. Maar als bestuurders optimisme en doorzetting tonen, dan is de grondhouding al positief en zullen onze inwoners, in moeilijke tijden, daar ook steun aan ontlenen.

Daan Pruimboom is raadslid in Hollands Kroon

Om maar direct met het cliché dat politici en andere beleidsmakers tegenwoordig hanteren in huis te vallen: het is een bijzondere tijd waarin we leven. We worden in onze dagelijkse bezigheden bijna allemaal  gehinderd door het coronavirus. Dat is voor lokale politici niet anders. Een bijkomend nadeel aan zoveel mogelijk thuisblijven voor mij als raadslid, is dat ik niet meer op pad kan in de gemeente om met mensen te praten. Dit is toch een essentieel onderdeel van het raadswerk. Ook het praatje in de supermarkt is wat van zijn ongedwongen sfeer kwijt geraakt, nu we geacht worden zo snel mogelijk de supermarkt weer te verlaten. Daarnaast is het online vergaderen in veler ogen een behoorlijke aantasting van de lokale democratie.

Waar ik zelf in mijn raad enorm tegenaan loop, is het gebrek aan debat in online vergaderingen. Kort geleden kwam de commissaris van de koning in Noord-Holland bij ons op bezoek, en kwam naar voren dat dit een veelgehoorde zorg is.  Waar we er in onze gemeenteraad sowieso al voor moeten waken om het geen platform te laten zijn puur voor de ventilatie van onze eigen standpunten, krijg ik de indruk dat men door het digitale format nog minder motivatie heeft om een discussie aan te gaan. Interruptie, om een voorbeeld te noemen, is eigenlijk niet meer mogelijk aangezien we eerst in de chat aan moeten geven dat we willen interrumperen. Tegen de tijd dat de voorzitter dit heeft gelezen, is het vaak al te laat. Uiteraard ligt hier voor voorzitters ook een belangrijke taak, namelijk het goed in de gaten houden van de chat. De voorzitter moet ook durven te onderbreken. Dit hoeft een ordentelijk verloop van de vergadering niet te hinderen.

Naast het gebrek aan debat zijn er natuurlijk ook nog de standaard ergernissen, zoals microfoons die aan blijven staan of een haperende internetverbinding. Des te jammer vind ik het dan ook dat mijn gemeente niet veel moeite heeft gedaan om fysiek vergaderen weer mogelijk te maken. Verder dan offertes aanvragen voor de huur van een tribune en wat onderzoek naar de bedrading is het helaas niet gekomen. Dit terwijl in andere gemeentes om ons heen maanden geleden al succesvol en coronaproof vergaderd werd.

Als raadslid wil ik een zo optimaal mogelijk werkende democratie, waarin wij als raad effectief en zichtbaar zijn. Ik hoop daarom dat we binnenkort weer fysiek kunnen vergaderen.

Astrid Nienhuis is burgemeester van Heemstede                                                  foto: Helene Wiesenhaan

Vele overheidsorganisaties houden zich bezig met het thema openbare orde en veiligheid. Ook in de netwerksamenleving zijn vele inwoners vrijwillig actief. Allemaal mensen die zich met passie inzetten. Desondanks lijken we er niet in te slagen om het gewenste niveau van veiligheid te creëren. De toegekende extra budgetten in de rijksbegroting wekken zelfs de indruk dat extra inspanningen nodig zijn.

Maar is meer geld wel de oplossing? Een bekend gezegde is: ‘Als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg.’ Is het niet tijd om meer fundamentele vragen stellen? Vragen vanuit de basis van ons bestaansrecht. Terug naar de waarom-vraag. Wat verlangt de samenleving van ons? En voldoen wij aan die vraag? Hoe bereiken we samen het maximaal maatschappelijk verschil, ondanks de toegenomen complexiteit? En wat staat daaraan in de weg?

Dit dilemma stelt ons voor de dure plicht naar onszelf te kijken. Weten we van elkaar wat ieders taak en verantwoordelijkheid is en past dat bij de vraag uit de samenleving? Hebben we voldoende scherp wie wat mag en kan? Vragen we ons af in hoeverre cultuurverschillen tussen organisaties samenwerking in de weg staat? Zijn we ons ervan bewust dat financieringsstromen en verantwoordingsstructuren van invloed zijn op onze bijdrage? Zitten daar perverse prikkels in verscholen? Hoe zorgen we ervoor dat we desondanks maximaal maatschappelijk verschil maken met behoud van de rechtstatelijke beginselen?

Wellicht dat twee metaforen ons kunnen helpen naar de toekomst.

Circulariteit, een bekend begrip in de wereld van duurzaamheid, klimaat, economie. Een proces is circulair als de producten van de een, de grondstoffen zijn voor de ander. Geen gemakkelijk concept, maar wel gericht op maximaal resultaat.

Het jazzorkest van Hans Boutellier: “Enerzijds geeft jazz een enorme ruimte voor creativiteit en spontaniteit, terwijl die anderzijds toch gestructureerd is door een ritme en een akkoordenschema. Bovendien bestaat er een vorm van licht leiderschap: er is altijd iemand die even een knikje geeft aan een collega om duidelijk te maken dat deze met een solo mag excelleren alvorens hij weer terugkomt in de maat.” Hans Boutellier bepleit geen overkoepelend stelsel, maar inspireert ons om vanuit de complexiteit van onze samenleving de ordening en organisatie te gaan begrijpen.

Vertaald naar veiligheid: Wat doen we zelf? Wat dragen we bij aan de ander? Wat is dan nodig om samen de mooiste muziek ten gehore te brengen voor de samenleving?

Nieuw bestuursjaar 2020-2021

Han ter Heegde is burgemeester van Gooise Meren en voorzitter VNHG

Als je net als ik het gevoel had dat na het reces alles wel weer normaal zou zijn, dan kom je ongetwijfeld, net als ik, van een koude kermis thuis. Nog steeds is de regel: zoveel mogelijk thuis werken. Heel lastig voor onze communicatieve functies in het Openbaar Bestuur. Maar we zijn er ook handig in geworden: zowel digitaal als aangepast fysiek. Met altijd in het achterhoofd,  dat wij een voorbeeldfunctie hebben. Dat blijft dus vooralsnog tot veel beperkingen in het fysieke contact. Het is niet anders, hopelijk is het over een jaar weer normaal, als er vaccins zijn ontwikkeld en uitgerold.

Hopelijk komt de Corona-wet nu ook spoedig door het Parlement. Een belangrijk punt daarvan is dat de gemeenteraden veel directer bij (de besluitvorming inzake) de crisis betrokken worden, dan nu indirect via de Veiligheidsregio’s (in het kader van GRIP4). Het voorliggende wetsontwerp kan wat dat betreft in onze VN(H)G-ogen nog scherper. De effecten en nasleep van deze crisis gaan immers nog lang duren; de te nemen maatregelen en hun financiële gevolgen zijn imposant. Dan is het primaat van de Raad op zijn plaats! Dit advies is vanuit de VNG naar de fracties in de Tweede en Eerste Kamer gegaan.

Daarnaast bepleiten we als VNG meer soepelheid van de Provincie en BiZa bij het financiële toezicht op onze gemeenten. Het zijn bijzondere tijden, en die verdienen ongebruikelijke (anticyclische) maatregelen. Aangepast toezicht is daar voor nodig. Wij zullen de druk hiertoe op onze toezichthouders vergroten.

En dan moeten wij als colleges en daarna de raden de begroting 2021 voor elkaar krijgen: alsof er niets aan de hand is. Dat kan onder deze omstandigheden alleen met soepelheid, eensgezindheid en doortastendheid. We moeten allemaal zoeken naar adequate maatregelen: niets doen is immers geen optie! Dat zal onvermijdelijk een proces worden van trial-and-error. Zo zullen we elkaar ook in de politieke arena  tegemoet moeten treden En: soms over je eigen gelijk heen stappen, om er samen uit te komen. Een crisis eist nu eenmaal dat bestuurders eendracht en optimisme uitstralen. Ik wens jullie bij dit alles een mooi bestuurlijk en politiek jaar.